Секое киднапирање е трагична и ужасна приказна, но можеби најнеобичното од нив е киднапирањето на Волтер Колинс, кое се случило пред речиси 90 години. Кога сé завршило, приказната вклучува не само очигледно киднапирање, туку и предавство, полициска грешка, лажен идентитет, затвор, престој во психијатриска клиника и жестока судска битка која траела повеќе од една деценија. Ова е приказна за жртвите и негативците.
Во сончевото попладне во март 1928 година, 9-годишниот Волтер Колинс исчезнал откако неговата мајка, телефонски оператор Кристин Колинс, му дала пари за да оди во блискиот театар во Лос Анџелес. Локалното население ја поддржувало тажната мајка додека истрагата била во тек и дури започнувале кампања за наоѓање на малиот Волтер. Вести за киднапирањето влијаеле на градот, кој се уште бил трауматизиран со ужасот што се случил само 3 месеци порано, кога 12-годишната Марион Парк била киднапирана за откуп од психопатот по име Вилијам Хикман Фокс, кој го закопал нејзиното тело точно пред да биде фатен.
Многуте лажни податоци за локацијата на Волтер ја однеле полицијата во ќор-сокак. Некои велеле дека го забележале момчето северно од Сан Франциско, други велеле дека тој бил на бензинска пумпа во Глендејл, Калифорнија, на задниот дел од автомобилот. Сопственикот на бензинската пумпа го опишал возачот како „странец, веројатно италијанец“, придружуван од жена, но оваа трага, исто така, довела до ќор-сокак. Таткото на момчето, Волтер Колинс Сениор, кој во моментот бил во затвор за грабеж, сметал дека поранешните затвореници го киднапирале неговото дете за одмазда, но тој немал сведоци или други докази за да го поддржи неговото тврдење.
Артур Хачинс
Полицијата ја продолжила истрагата до август кога момчето кое тврдело дека е Волтер се појавило на властите во Илиноис. Мајката Кристин Колинс му плаќа 70 долари на момчето за да може да се врати во Лос Анџелес. На станицата, новинарите од сите весници пристигнале за да го фатат и опишат среќниот настан, но кога момчето пристигнало, Кристин веднаш сфатила дека иако детето личи на синот, тоа не е тој. Сепак, полицискиот тим во Лос Анџелес, под огромен притисок, го затврорил случајот и одбил да верува во зборовите на мајката.
Иако била вооружена со докази во форма на стоматолошки снимки и петиција од сите семејни пријатели, потврдувајќи дека не е Волтер, Кристин не успеала да ја присили полицијата да и верува дека нејзиното дете е измамник. „Што се обидуваш да направиш? Да не направиш будали? Или се трудиш да се ослободиш од своите должности како мајка? Вие сте најсурова жена што некогаш сме ја виделе!“,одговорил капетанот Џ.Џонс кога уништената мајка пристигнала во полициската станица.
Бидејќи немале храброст да признаат пред јавноста дека погрешиле, полициските службеници ја принудиле Кристин да оди во психијатарска клиника, за проценка на нејзиното здравје. Таа поминала 5 дена таму, а во тоа време капетан Џонс успеал да ја открие вистината од лажниот Волтер. Момчето признало дека има 12 години и дека тој всушност бил Артур Хачинс и дека не бил од Илиноис, туку од Ајова. Тој избегал од дома поради тоа што го малтретирала неговата маќеа. Капетанот Џ.Џонс требал да и плати на мајката 10.800 долари, но тој никогаш не го сторил тоа.
Гордон Стјуарт Норткот
Поради притисокот на кој се подложени, полициските службеници почнале да инсистираат дека Волтер е жртва на Гордон Стјуарт Норткот и неговата мајка, кои неодамна биле обвинети за убиството на неколку од 11-те деца кои ги киднапирале и злоупотребувале на фармата. Кристин одбила да поверува на тоа, особено откако трупот на нејзиниот син не бил откриен на фармата. Сепак, биле пронајдени делови од облеката наводно од Валтер. Подоцна во текот на постапката се тврдело дека трупот на Волтер не е откриен на фармата, бидејќи пред тоа Гордон и неговата мајка Сара ги преместувале телата во пустината во текот на ноќта, за да не бидат обвинети за убиство.
Кристина не го прифатила убиството на нејзиниот син. Таа продолжила да верува дека преживеал и не престанала да го бара до крајот на својот живот. На крајот, почнала да ги избегнува настаните во медиумите. Таа живеела сама и починала во Лос Анџелес на 8 декември 1964 година. Клинт Иствуд ја раскажал нејзината приказна во филмот „Changelling“ во 2008 година.
Отсекогаш ве мачеле големите прашања? Верувате дека светот не е толку едноставен и дека постојат и работи кои не ги гледаме? На вистинското место сте. Посетете го каналот Мистерии и урбани легенди.
