Само праведните и светците можат да го видат овој град. Само вистински верски православен христијанин е достоен да ги слушне ѕвоната на неговите камбани. Така гласи легендата за стариот и волшебен град Китеж.
Тој се наоѓал во северниот дел на денешната руска Нижегородска област, во близина на селото Владимирское. Еднаш, градот Китеж немал утврдувања. Во времето кога татарските монголи ја нападнале Русија, нивната инвазија стигна до градот. Кога ги виделе монголите, неговите жители се собрале и почнаа да се молат на Богородица.
Тогаш се случило чудо. Како што Татарите се упатиле кон Китеж Богородица се спуштила од небото и изникнале силни извори под земја. Пред очите на Татарот Хан Бату и неговите војници, целиот град, со своите цркви, палати и богати куќи, потонал во езеро Светлојар.
Денес, кај поранешната црква „Казанска Света Богородица“ стои огромен камен во земјата. Ако се поголедне подобро може да се види нешто што изгледа како стапало. Локалните жители тврдат дека ова е трага на нозете на Дева Марија и му се поклонуваат на каменот како свето место. Многумина верници кои ги посетуваат овие места делат исто мислење: дрвјата околу каменот имаат молитва за помош, лекување, решавање на различни проблеми. Тука сè се остварува. Тоа е легендата …
При посетата на Светлојарското Езеро има непишани закони. Во него, на пример, не е дозволено да се плива. Но, можете да ја пиете неговата вода, која се смета за лековита.
Водата на Светлојар навистина се докажа како уникатна во својот состав и, доколку со години се чува, не ги губи своите квалитети. Ова, според хемичарите, се припишува на јаглеводородно-калциумските извори на дното на езерото. И според верниците, водата е света поради градот Китеж, кој е таму.
Најинтересно е дека во деновите на православните прослави на езерото Светлојар, јасно се слуша ѕвоно. Овој феномен е снимен со апарати од страна на научниците – но не може да се објасни.
Проблемот е што историчарите немаат никакви материјални докази за постоењето на светиот град. Соседниот Мала Китеж, уништен од ордите, сега е познат како Городец. Но, каде е Големиот Китеж?
Во текот на геолошките истражувања на езерото и крајбрежните области, биле пронајдени шуплини. Предложена верзија: легендата за Китеж се одразува на природна катаклизма, што резултира со големо свлечиште и градот на брегот на езерото потонал. Оттука, остатоците од легендарниот Китеж мора да се бараат на голема длабочина.
За време на една експедиција, со помош на современи апарати јасно се слушнале звуци слични на ѕвоно.
И легендите продолжуваат да раскажуваат за состаноците во околните шуми со мистериозни стари луѓе, монаси кои одат по вода во утринската магла. И не само легендите! Во музејот на село Владимирское може да се види слика од 1930-тите години – на неа се гледа како жена подава милостиња, пред да влезе во подземното живеалиште на белобрад старец.
Денес ликот на магичниот град Китеж широко се користи во научно-фантастичната литература, филм и дури во компјутерски игри, како симбол на прекрасна и неразјаснети тајна.
Отсекогаш ве мачеле големите прашања? Верувате дека светот не е толку едноставен и дека постојат и работи кои не ги гледаме? На вистинското место сте. Посетете го каналот Мистерии и урбани легенди.
