Крај рушевините на храмот Та Прохм во Камбоџа, стотици дрвја се извишуваат кон небото, додека нивните корења ползат под земјата. Секој храм во комплексот Ангкор е богатство, но Та Прохм веројатно е највоочливиот од нив.

k01

Ангкор бил престолнината на империјата на Кмерите, којашто траела од деветтиот до петнаесеттиот век. Во текот на тоа време биле изградени 72 големи храма. Денес некои од храмовите се реновирани, како што е случајот со Ангкор Ват, додека други, како Та Прохм, биле оставени да стојат како урнатини.

k02

Та Прохм бил завршен во 1191 година, како дел од голема мрежа на храмови кои го поддржувале големиот град кој броел до еден милион луѓе. Во 1431 година градот во голема мера запустел, за во почетокот на седумнаесеттиот век целосно да биде напуштен.

k03

Тогаш почнале да растат дрвја и да се стопуваат со напуштените храмови.

k04

Целиот храмов комплекс Ангкор не бил познат на неупатените, сѐ до крајот на деветнаесеттиот век, кога областа станала дел од француска колонија.

k05

Француските археолози започнале да реновираат некои од храмовите во Ангкор во текот на 1907 година, но избрале да не го чепкаат Та Прохм. Според конзерваторот Морис Глез, Та Прохм најдобро се стопил со џунглата, но сѐ уште не станал дел од неа.

k06

Овде се гледа како мало лице од статуа ѕирка низ корењата.

k07

Денес, конзерваторите работат да го зачуваат изгледот на „очигледна запуштеност“, оставајќи ги дрвјата, но стабилизирајќи ги рушевините и додавајќи патеки крај објектите.

k08

Денес, секоја година над два милиони луѓе ги посетуваат храмовите во Ангкор, а рушевините на Та Прохм се едни од најпопуларните за фотографирање.

k09

Корењата на оваа дрвна каскада паѓаат надолу како водопад, додека дрвото се извишува во височините.

k10

Морис Глез, главниот конзерватор на Ангкор во текот на триесеттите и четириесеттите на дваесеттиот век ги споредил стеблата со змии. „На секоја страна, со фантастична големина, стеблата на дрвјат се извиваат под широките сенчести крошни, додека нивните бескрајни корења се извиваат повеќе како некакви рептили, отколку како растенија“, пишува тој.

Сподели на Facebook
пати видено