Шефот на кочанските мафијаши се вози на совозачкото седиште на BMW-то и му ѕвони телефонот. Тој крева и почнува да зборува многу љубезно:
– Да, благодарам, добро… Пари? Да ти позајмам? Добро, ќе ти дадам, но да не се случи како минатиот пат… добро! Колку сакаш? Добро! Но да ги вратиш навреме, да не се случуваат такви работи како минатиот пат! Да те бараат дечките низ цело Кочани, да ти ја кршат колата, да те тепаат по темните улички… Немам време да се занимавам со такви работи! Ќе ги вратиш ли навреме? Па, добро тогаш! Ајдеее, чао мамо!
