Баба Рога сварила ракија и се чудела со кого да ја испие.
Му се јавила на попот, ама тој синоќа препил ….. бреееее … не бива.
И се јавила се на Ламјата, ама викендов препила и таа…… не бива.
На овој на оној… сите мортус.
На крај му се јавува на Итар Пејо.
– Многу си итар, никој не може да ти се сети, ама дојди да пиеме.
– Веднаш доаѓам.
Баба Рога си ставила една чашка и седнала на прозорецот да го чека.
По некое време го гледа трча трча, па паѓа, станува и пак трча, пак паѓа, станува и пак така….
Конечно стигнал. Баба Рога ставила ракиичка, испиле по една, две, не издржала и го прашала зошто така трчал и паѓал.
– Кога ќе се сетам на ракијата брзам, кога ќе се сетам дека потоа ќе треба да те легнам, ми се слошува и паѓам…
