Ова е Казнено-поправниот центар Хантер, кој се наоѓа северно од Сиднеј, и затворските власти сметаат дека можеби е иднината на рехабилитација на некои од најлошите убијци, силувачи и криминалци.
Потпаролката на новиот затвор вели дека целта на затворот е: „Да се постигне приближно 100 проценти ангажирање на затвореници во вработувањето, животните вештини, образованието и програмите за справување со нивното навредливо однесување.“
Дури 400 затвореници имаат привилегии кои не се наоѓаат во други затвори со максимална безбедност сите тие работат и поминуваат низ образовни програми, кои ги подготвуваат за животот надвор. Тие се, исто така, под најинтензивниот надзор од било кој затвор во земјата, а елита вооружени оперативци за брзо распоредување е стационирана во рамките на објектот што обезбедува постојана способност за одговор за секој инцидент.
Она што може да го изненади секој што го доведува во прашање овој нов затворски модел е тоа што во првите шест месеци од функционирањето на Поправниот Центар Хантер немало ниту еден напад врз некој од 220-те вработени. Во притвор немало смртни случаи, немало бегства, само еден инцидент со самоповредување и напади врз затворениците се намалиле драстично во споредба со другите максимално безбедносни центри.
Она што крева најмногу врева кај овој затвор е тоа што не постојат ќелии, туку затворениците живеат на „отворен простор“, поделен на повеќе т.н „кабини“.
Затворениците работата 5 часа на ден и земаат 65 долари неделно. Затворениците имаат до три часа за активности, вклучувајќи пристап до дворот, патека за трчање, библиотека и мулти-верска капела.
Секоја кабина има биро, стол, душек и интерактивен телевизор од 60 см. Телевизорот на допир ги има сите бесплатни канали, како и филмови, радио и „киоск“ каде што затворениците можат да ги следат нивните затворски сметки и телефонски биланси.
Постојат два телефони кои можат да се користат за 10-минутни повици од 06:00 до 21:00 часот и кујна со две микробранови печки, два фрижидери, еден комерцијален тостер, урна со топла вода.
Секој оддел од кабини, каде што има по 25 затвореници има 8 купатила во кои има тоалет, мијалник и туш. Во кабината е дозволено да оди само по еден затвореник во секое време, овозможувајќи поголема приватност и безбедност.
Потои „копче за паника“ доколку во кабината влезе повеќе од еден затвореник или некој затвореник се задржи премногу долго.
Додека безбедносните мерки за сместување се разликуваат од другите максимално безбедносни затвори, надворешниот периметар е традиционален, иако е повеќе технолошки напреден.
Имаат систем за откривање на визуелни движења, со инфра-црвени камери кои ја прават ноќта да изгледа скоро како ден. Постојат повеќе од 600 кои го набљудуваат секое движење на затворениците и тие имаат голем капацитет за зумирање, така што властите можат да прочитаат и што напишал некој затвореник на ливче.
