Во 1990-тите, проектот Изабела беше лансиран на островите Галапагос, што всушност било војна против животните. За време на проектот, луѓето користеле воени хеликоптери, снајперисти и шпиони, сѐ со цел да ја поразат „војската“ од 250.000 кози.
Еве како започна приказната за островите Галапагос.
Островите Галапагос се сметаат за вистинска лулка на животот на планетата. Биолошката разновидност тука е толку голема што ова место му помогнало на Чарлс Дарвин да ја докаже својата теорија за еволуцијата.
Постојат неколку видови на животни кои можат да се најдат само овде. На пример, желка од Галапагос е најголемата во светот. Но, на крајот на 20 век се покажа дека во последните 150 години бројот на овие суштества е намален од 100.000 на 15.000.
Зад ова стоела неочекувана закана: Кози
Островите се на растојание од 900 километри од јужноамериканскиот континент, така што козите не пливале дотаму, туку ги носеле луѓето. Шпански бродови, трговци и пирати за кратко време ги однеле козите за да ја пасат тревата и слично. И во 1959 година неколку рибари донеле на островот само 2 кози и 1 јарец кои избегале во дивината.
По 14 години се покажало дека избеганите кози преживеале и тогаш имало 30.000 животни од овој вид. До 1990 година проблемот почнал да излегува од контрола и имало над 250.000 кои. Тие јадеа сè и ги уништиле живеалиштата на другите видови. Како резултат на тоа, желките починале од недостаток на храна.
Биолозите почнале да бараат решение за да го ослободат островот од козите. Да се пренесат сите 250 000 не било можно и тогаш било одлучено да започне проектот „Изабела“
Почнале со групи на ловци кои ги убивале козите. Но, овој метод не бил доволно брз и ефикасен. Наскоро, хеликоптери се користеле со специјално обучени снајперисти од Нов Зеланд. Оваа тактика се покажала како ефикасна, а за само 1 година бројот на кози бил намален за 90%.
Но, преостанатите 10% (25.000) се покажале како лукави и влегувале во пештерите и џунглите кога ги слушнале звуците на хеликоптерите. Тогаш луѓето смислиле нова тактика „Козата Јуда“. На еден коза ставале GPS кој им помагал да ги следат сите други. Откако стадото било пронајден, ловците ги убивале сите, но „Козата Јуда“ ја оставале жива.
Дури во 2006 година беше објавено дека островите се ослободени од кози
А бројот на желките од Галапагос се зголеми од 3.000 на 19.000. Вкупно, операцијата за убивање на кози траела 52 месеци и чинела 6.1 милиони долари.
Од една страна, убивањето на илјадници животни е погрешно. Од друга страна, тоа помогнало да се спасат сите други видови. И само едно лице може да ја преземе оваа одговорност и да донесе тешка, но точна одлука.
Отсекогаш ве мачеле големите прашања? Верувате дека светот не е толку едноставен и дека постојат и работи кои не ги гледаме? На вистинското место сте. Посетете го каналот Мистерии и урбани легенди.
