Сите знаеме како потонал Титаник, но што се случи со сантата мраз која ја предизвика трагедијата?
Спроведената мини студија ја објавуваме по повод годишнината од несреќата, која се случила на 14 наспрема 15-ти април 1912 година.
Што се случи со сантата мраз која го потона Титаник?
Нејзината тежина била 420 илјади тони, односно тоа е прилично тешка планина од мраз. Колку мислите дека ова грутка била поголема од Титаник? Лично, кога го гледав филмот, мислев дека сантата мраз и бродот биле приближно вака:
Всушност сантата мраз била трошка во светот на ледени брегови. Нејзината највисока точка едвај стигнала до горните палуби на бродот.
Да бидам прецизен, висината на ледениот брег била нешто повеќе од 100 метри. Ова е 2,5 пати помалку од должината на Титаник. И скоро целата маса на мраз, била скриена под вода.
Ова бебе е родено пред 3-4 илјади години во глечерите на Гренланд. Во тие денови, се разбира, немало вакви бродови. Фараоните ги изградиле своите пирамиди, последниот мамут починал во Чукотка, сè до откривањето на Америка по уште неколку илјади години, а нашиот ладнокрвен убиец веќе полека се движел од глечерот кон морето.
Околу јуни 1910 година, тој се одвоил од мразот и тргнал на слободно патување низ арктичките мориња. Му требале повеќе од две години за да стигне до местото на судирот.
Необично е што кога оваа санта мраз паднала во водата, Титаник сѐ уште се градел. И кога бродот отишол на тој судбоносен пат, ледениот брег веќе покрил 99,9% од патувањето. Излегува дека тој го чекал Титаник на назначеното место.
Исто така изненадува тоа што Гренланд генерира до 30 илјади санти мраз годишно, но само неколку од нив стигнуваат до географските широчини каде што јунакот на нашата приказна пловел.
Се случил кобниот судир. Морам да напоменам дека сантата мраз го преживеа без проблем. Титаник „живеел“ само неколку часа, а сантата си отпловила. Наскоро била зафатена од Голфската струја.
Оваа струја е топла и многу брза (до 10 км / ч). Значи, ледениот брег почнал да се затоплува брзо, а сепак било доволно за да заврши регионот Архангелск на Русија. Имено, во земјата на Франц Јозеф.
Таму сантата мраз завршила на брегот, каде што ја поминала зимата, а летото 1913 година конечно се стопила, надживувајќи го Титаник за една година. Ова е тешка судбина достојна за друг филм. Природата уште еднаш ни го покажа нашето место.
