Драг дневнику денес е 28.10.2080 година. Јас сум Горан Николов имам 12 години и учам во Кирил и Методиј. Моите родители неможеле да ме чуват па ме дале на посвојување. Со новите родители ми е многу добро, тие се многу богати еднио е стилист, а другио родител режисер. Ама како шо врвеа годините мене ми станваше чудно, а прв пат се најдов во небрано во 2ро на школо ко го скршив џамо, а учителката ми се развика и ми рече да ја викнам мајка ми. Се е то ОК само шо јас не знаев кој ми е мајка дали Зоран или Менде. Па ми беше баш онака чудно па се распрашав наоколу.
Среќа голема го сретнав чичко Танас во театаро шо работи, во бифето, па го прашав кој е мајка, а кој татко. Тој до душа поднапиен беше, ко стално, па ми рече тој шо е од горе тој е маж.
Па мене одма ми светна дека еднаш ко маваја громој надвор ко ми беше страв да спијам сам ојдов да спијам со нив, тато Зоран беше одозгора качен па сватив дека Менде е мама.
Арно ама поминаја неколку години јас почнав уште поќе да разбирам, а татко му на Баже, Киро механичаро ми рече дека неможам да бидам толку сигурен кој е мајка, а кој татко, оти тие то го праеле наизменично, а сега сум уште позбунет.
Ама со теко на времето, човекови права, ЛГБТ, Елтон Џон, Рики Мартин, Фифи, Боки 13-се и оп сватив се точно шо се случва и шо е работата. После ко ги видов Аса Акира, Лиса Ан, Џена Џејмисон, поќе ми се бендисаја, а и Кристина од седмо Г вчера ме баци два пати зад сколија, па се дозбунав ептен, си велев шо му иди вака на овие родителите мој маж со маж, а тие насекое љубов, та љубов, е шо љубов е таја маж со маж, ептен сум збунет.
На школо многу ме зафркаваја на почетоко, ама мене сега ми е сеедно. Шо да му прам можи се сакат па стварно, а иди еден насекое исто чуден тип уште од порано, ми вика цело време ајде сега ќе ти купат братче, ете чекам 5 години некој да затрудни, ни Менде ни Зоран, то е.
Среќен празник на цела Геј заедница, поздрав…
Автор: Виктор А.К.А. Башлак