Си седи Итар Пејо под сенката на сред село и јаде ореви. Поминува селската убавица и му вика:
– Еј Пејо, што правиш бе?
– Еве, јадам ореви.
– Дај ми и мене малку.
– Бркни во џепот и земи си сама.
Девојката буричнала во џебот на Пејо и извикала:
– Ај, Ајјјј!
– Е ај ќе биде кога оревите се во другиот Џеб!
