Професорката Дијана Лејгерман од САД креативно пристапува кон наставата по литература. На пример, пред да го изучуваат романот на Џорџ Орвел „1984“ со децата, таа спроведува необичен социјален експеримент: пресоздава тоталитарен режим во училницата. Оваа година резултатот од експериментот бил неочекуван.
Дијана вака го објаснува нејзиниот експеримент: „Под изговор на општото добро, ги претворам часовите во тоталитарен режим, а јас самата станувам диктатор. Им кажувам на моите ученици дека треба да ја подобрат нивната работа пред матурирањето и за таа цел со наставниците имаме развиено посебна стратегија која веќе се применувала во другите училишта низ целата земја и имала огромен успех (всушност, целата оваа стратегија е само измама и дел од мојата имагинација).“
Ако видиш нешто, кажи нешто
Правилата на „играта“ се едноставни: застрашувачки плакати во училниците, поттикнување на корупција, поткажување на другари. Професорката вовела систем: за целосна послушност детето добива поени, а за непослушност губи поени или добива казнени поени.
За да бидат меѓу „најдобрите“ децата можат да ги поткажат своите соученици и да им ги земат нивните поени. На учениците им било забрането да разговараат за инструкциите на инструкторот или да ги стават во прашање неговите зборови. Имало правила и исклучоци. На пример, ученикот може да постави прашање ако ја крене раката. Сепак, ова дејство ќе треба да се изврши, дури и ако сакате да побарате молив од пријател.
Факт: 2 од 3 пријатели ќе ве предадат
Дијана признава дека таа студија ја спроведела неколку пати, а резултатите биле приближно исти: учениците се обидувале да добијат што е можно повеќе поени и послушно ги почитувале наредбите. Но, оваа година била пријатно изненадена.
Дел од децата, како што се очекувало, ги прифатиле условите на играта. Сепак, други цврсто одлучиле да се борат со тоталитарниот режим. За неколку дена учениците успеале да контактираат со училишната администрација, да пишуваат тајни писма и да креираат постери против системот. Децата излегле на протести во ходниците, тропале со нозете и одбиле да ги следат упатствата на професорката.
Претседателот на Одборот на ученици, кој дури и не учи во тој клас, напишал е-маил на Дијана, во кој се спротивставил на тоталитарниот режим и додал дека во училиштето и во држава диктатурата е неприфатлива. Професорката одлучила да не се повлече и да го заврши експериментот.
Таа му ја објаснила приказната зад експериментот на претседателот на одборот и побарала од него да и помогне и да „поднесе оставка“. Професорката била сигурна дека овој напад ќе го скрши духот на протестантите.
Но, таа повторно грешела. Тинејџерите нашле нов лидер и почнале да се спротивставуваат со поголема сила. За првпат по многу години, Дијана била принудена да го заврши експериментот неколку дена порано и да признае пораз.
По завршувањето, децата ги споделиле своите емоции со професорката. Тие признале дека не можеле да го прифатат фактот дека некој целосно ги контролирал и влијаел на односот кон нивните пријатели. Тие ѝ се заблагодариле на Дијана за интересното искуство, што им овозможило да се погледнат себеси од нов агол.
Хероите на нашето време не се политичарите и богаташите, туку обичните луѓе со своите мали, но големи подвизи. На каналот Победници, хероите на нашето време се на прво место.
