Повеќе од четири илјади години, на платото Лоес во северна Кина, луѓето живееле во подземни куќи познати како јаодонг, што на кинески значи „куќа-пештера“. Некои од овие пештерски живеалишта се издлабени од ридот, додека други се ископани вертикално надолу за да формираат дупка како двор од која се изработуваат простории хоризонтално, затоа се познати и како „дупка-куќи“.
Платото Лоес која се наоѓа околу долината на реката Веи во провинциите Шаанкси и Шанкси, била многу важна за кинеската историја, бидејќи таа била една од најраните лулки на кинеската цивилизација. Платото било формирано со таложење на многу фини честички на почвата разнесени од бури од ветерот во текот на милиони години. Како резултат на тоа, почвата тука е многу е плодна и сува и лесна за обработка.
Првите јаодонг се појавиле во периодот на кинеската династија Хиа, пред околу 4.000 години, иако во династијата Хан (206 п.н.е. до 220 н.е.) тие почнале да стануваат популарни. Популарноста на јаодонг го достигна својот врв за време на династиите Минг (1368-1644) и Кинг (1644-1912). Дури и денес, околу 40 милиони луѓе се верува дека живеат во „дупка-куќите“.
Овие куќи се многу пријатни за живеење-ладни во лето и топли во зимата. Кога е опремена со модерни удобности како што се водата и електричната енергија, едноставната трокреветна пештера со купатило и вкупна површина од 70 квадратни метри може да чини 46.000 долари на пазарот. Еднособна пештера без вода и струја може да се изнајми за 30 долари месечно.
Честопати повеќе живеалишта се изградени во непосредна близина или едни врз други и се поврзуваат за да формираат нивоа, често за еден клан или пошироко семејство.
