Првиот познат документ во кој се спомнуваат робовите е Хамурабиев законик, напишан во Вавилонија помеѓу 1792 п.н.е. и 1750 п.н.е., кој вклучува регулирање на ропството.
Многу од најмоќните империи во светот биле изградени на грбот на нивните робови. Меѓу нив е Римската империја, некогаш најголема во Европа. Ропството во Стариот Рим траело многу долго. Робовите биле третирани како имот, принудени да прават што и да бараат нивните господари. Се проценува дека на врвот на ропството во Римската империја, робовите се состоеле од околу 40 проценти од целото население во Рим. Но, секоја година на 17 декември, овие сиромашни души можеле конечно да се одморат и да живеат како еднакви со нивните господари. Тоа бил денот на Сатурналија.
Сатурналија бил фестивал посветен на Сатурн, римскиот бог на семето и сеењето. Според легендата, Сатурн некогаш владеел со Рим, период познат како Златна ера во римската митологија. Богот го научил својот народ на земјоделство, па затоа е лесно да се разбере зошто Сатурн бил популарен и зошто Римјаните го почитувале со најголемите фестивали.
Првично, започна како еднодневен земјоделски фестивал, кој подоцна се претворил во празник кој траел пет дена. Почетокот на Сатурналија сигнализирал дека есенската сезона на сеење е завршена, така што земјоделците ја платиле својата почит кон Сатурн, надевајќи се на побогати култури. Според римскиот историчар Тит Ливиј, свеченостите на Сатурналија започнале околу 5 век п.н.е. Со своите скромни почетоци, празникот станал најголем во Римската Империја, славен од сите.
Сатурналија започнувала со принесување жртви на Сатурн и отстранување на волнените врвки кои биле околу стапалата на статуата на богот во Сатурнскиот храм како симбол на ослободување и почит. По извршените жртви и ритуали, почетокот на прославите бил најавуван со извикот: „Ло, Сатурналија!“ Од народот. За време на фестивалот, смртните казни и војни биле ставани во мирување. Биле организирани јавни банкети и биле разменувани подароци како што се восочни свеќи или мали врежани фигури. Јавното коцкање било дозволено за време на Сатурналија. Облечени во шарена облека наместо вообичаените бели, богатите им помагале на сиромашните, така што им ги плаќале кириите и давале пари на оние на кои им биле потребни. Но, она што е уште поинтересно, господарите ги менувале местата со своите робови.
За време на Сатурналија, на робовите им било дозволено да не ги слушаат наредбите, без да бидат казнети за своето дело. Тие дури и ја менувале облеката со своите господари, кои ги служеле со храна и вино. За време на оваа привремена слобода, робовите можеле да кажат што сакаат, без никакви последици. Тие биле третирани како рамноправни, пиеле и се коцкале.
Првата забележана јавна прослава на Сатурналија се одржала во 497 п.н.е. кога била завршена изградбата на храмот Сатурн во Рим.
Отсекогаш ве мачеле големите прашања? Верувате дека светот не е толку едноставен и дека постојат и работи кои не ги гледаме? На вистинското место сте. Посетете го каналот Мистерии и урбани легенди.
