Модерната психологија толку многу проникна во општеството што нејзините препораки ни се познати на сите денес: среќата започнува надвор од зоната на удобност, работата треба да се менува на секои 3-5 години, секогаш треба да се даде најдоброто до себе, 200% …
Но, дали сето ова е вистина?
Секогаш давајте ги најдобрите 100% од себе
Се чини дека таквиот совет е многу корисен и служи како рецепт за успешна кариера или личен живот. Сепак, во реалноста, ова е директен пат до патолошки перфекционизам и избувнување. Ние едноставно сме физички неспособни секогаш да го даваме најдоброто од себе, а самиот перфекционизам е опасен поради зголемена анксиозност и ризик од развој на ментална болест.
Работата треба да се менува на секои 3-5 години
Постојат многу психолошки статии во кои постојат бесконечен број на аргументи во корист на менување на работни места на секои 5 години. Исто така, има бројки 1, 3 и 4 години, но во секој случај, промените во кариерата се едноставно неопходни, велат психолозите. Но, дали ова важи за сите?
Студиите во различни земји сугерираат дека зачестеноста на промените на работата е во голема мера поврзана со возраста и дека луѓето со над 35 години имаат помала веројатност да ја променат професијата.
Напуштањето на фирмата е најчесто поврзано со пронаоѓањето на себе, но денес голем број компании даваат можност за раст во една организација. И многу модерни професии имаат одредена флексибилност, така што професионалниот развој е возможен во рамките на истото работно место.
Секогаш останете такви какви што сте
Овој совет е штетен од две причини. Прво, многу е апстрактно: кој навистина разбира „какви сте вие навистина“? За да се усогласите со овој концепт, треба да го разберете и да ги знаете сите аспекти на поединецот.
И второ, овој совет се чини дека дава дозвола да ги негирате сите свои недостатоци и да не работите на нив, заборавајќи на личниот развој.
Секогаш кажувајте го она што го мислите
Советите секогаш да го кажете она што мислите не се секогаш исправни. Понекогаш може да се случи да погрешиме или пак погрешно да бидеме сфатени, а со тоа да ѝ наштетиме и да ја повредиме личноста која ни значи. Затоа постојат „бели лаги“. И иако од морална гледна точка не може да се нарече оправдано, понекогаш сите средства се добри за заштита на некој близок.
Променете го вашиот став
„Ако не можете да влијаете на ситуацијата, променете го вашиот став кон тоа.“ Се разбира, постојат ситуации во кои сме навистина немоќни, и во овој случај, нешто навистина може да се промени само во нашата глава.
Но, поради навиката на „менување на ставовите“, можете да прескокнете ситуации во кои постои вистинска можност да направите промени. Затоа, пред промена на ставовите, вреди да се земе поширок поглед на она што се случува и да се обидете со различни опции.
Пренасочување или одбегнување на непријатна ситуација
Овој совет е особено честа појава во детската психологија: ако детето е луто или вознемирено, одвлечете му го вниманието. И тогаш од овие деца растат во возрасни лица кои не знаат како да се справат со негативните емоции.
Како резултат на тоа, репресираниот гнев, страв или агресија ќе најдат начин да се манифестираат во воздрасниот живот.
Нема потреба да се сожалувате
Самосожалувањето се гледа како нешто негативно, но вистина е дека луѓето кои ова го прават во умерена форма всушност знаат како да сочувствуваат со себе, се грижат за своето ментално и физичко здравје и „бараат“ да бидат среќни.
Треба да се размислува на најдоброто
Не треба да размислуваме на лоши работи и ништо лошо нема да се случи… Ова размилување звучи како одличен став за животот. Но, што ако постојано се случуваат лоши и непријатни работи, а ние наместо да работиме на нив и да се потрудиме да не се повторат оставаме сѐ на судбината? Понекогаш премногу позитивното размислување е всушност негативно.
Не треба да се расправате, постојат многу можности во животот
„Момците/девојките се како автобуси еден/една ќе си замине, друг/а ќе дојде“ Вака пријателите нѐ тешат по завршување на врската, а слични совети добиваме и за други сегменти од животот.
Но, постојано да практикувате ваков пристап значи да ги девалвирате вашите достигнувања – успешна работа, хармонични односи, добра оценка. Стравот од загуба ја зголемува вредноста на она што го имаме и ни помага подобро да ги структурираме нашите животи.
